“Het was leuk om te werken voor de LPB, of het nu ’t opnamewerk was in de eerste jaren, het montagewerk of de laatste acht jaren penningmeesterschap. Toch vond ik de periode als opnamemedewerker het boeiendst… dan kwam je in allerlei kerkgebouwen. Ik leerde van de bijeenkomsten en ontmoette veel mensen, waaronder de kosters. En die moest je te vriend houden, hè”, lacht Jan Espeldoorn, “dan kreeg je nog eens een bakje koffie!” Lees verder (rest op website)

Jan Espeldoorn is in 1983 begonnen voor de LPB en heeft ruim 16 jaar allerlei werkzaamheden gedaan, waarvan hij vooral de Schooldagen de hoogtepunten vond: “De Verre Naasten- en Bondsdagen waren ook bijzonder maar voorafgaand aan de Schooldag sliepen wij altijd gezamenlijk in een kerkgebouw en dat was natuurlijk één groot feest!”

Hij vond het prachtig om alle opnamemedewerkers daar te treffen en genoot van de contacten. In die tijd werd ook het contact met Bralectah te Steenwijk aangehaald. Toen Jan in 2000 stopte met zijn werk bij de LPB, waren de eerste stappen tot samenwerking al genomen. “Wij hadden in grote lijnen dezelfde doelgroep en mensen haalden onze organisaties door elkaar, dus was het een logisch gevolg dat we samen één organisatie werden”, legt hij uit, “Samenwerking is nodig en maakt je sterker als organisatie maar het is belangrijk om de doelgroepen in de gaten te houden. Mijn schoonmoeder van 96 heeft bandjes van de LPB gebruikt, de ontwikkeling van cd’s en dvd’s meegekregen maar haar zoon moest en moet haar wel helpen, anders lukt het haar niet om mee te gaan met de tijd. Bijvoorbeeld bij toegang tot internet… Dan is het goed om bij nieuwe ontwikkelingen ook meteen mensen in te zetten die willen helpen door uitleg of die voordoen hoe ‘t moet.” Espeldoorn juicht de ontwikkelingen wel toe: “Het is toch niet tegen te houden en dat moeten we ook niet willen. We kunnen beter onze kennissen motiveren om gebruik te maken van de LPB en samen met hen genieten van de mogelijkheden die LPB biedt!”